کاربرد و تاثیر نانو تکنولوژی بر توسعه کارآفرینی کشاورزی و بررسی موانع توسعه فناوری نانو در کشاورزی
دومین همایش بین المللی علوم و فناوری نانو
کاربرد و تاثیر نانو تکنولوژی بر توسعه کارآفرینی کشاورزی و بررسی موانع توسعه فناوری نانو در کشاورزی
1.ابراهیم پاینده نجف آبادی (رئیس هیئت مدیره موسسه دنیای کسب و کار موفق)
2.دنیا عین علی ورنوس فادرانی (مدیر عامل موسسه دنیای کسب و کار موفق)
چکیده:
این پژوهش با هدف بررسی کاربرد و تاثیر نانو تکنولوژی بر توسعه کارآفرینی کشاورزی و بررسی موانع توسعه فناوری نانو در کشاورزی به اجرا در آمده است. روش گردآوری داده‌ها، روش اسناد کاوی و مراجعه به بانکهای اطلاعاتی و روش تحلیل داده‌ها از نوع استنباطی می‌باشد. نتایج این پژوهش نشان میدهد که در عصر حاضر جمعیت جهان رو به افزایش است که در این بین جمعیت زیادی از مردم کشورهای در حال توسعه، هر روزه به علت تغییرات شرایط محیطی و کمبود خاک حاصلخیز و مناسب و بحران کم آبی و مشکلاتی از این قبیل مواجه هستند و در نتیجه با کمبود مواد غذایی رو به رو می باشند، در حالیکه صنایع غذایی یکی از مهمترین بخش‌های صنعت در ارتباط با امنیت غذایی می‌باشد. لذا در این بین برای حل این مشکل یکی از راهکارها استفاده از نانو تکنولوژی در بخش کشاورزی می‌باشد زیرا با استفاده از نانو تکنولوژی میتوان به مواردی از قبیل بهبود کیفیت مواد غذایی، کاهش استفاده از علف کش‌ها و آفت کش‌ها، کشاورزی دقیق، ارتقای ژنتیکی گیاهان و حیوانات، نمک‌زدایی و تصفیه اقتصادی‌تر آبها برای کشاورزی و آشامیدن اشاره کرد و با افزایش تولیدات کشاورزی میتوان شاهد توسعه کارآفرینی در بخش کشاورزی بود. البته در این بین بر اساس پژوهش‌های انجام شده در گذشته، موانعی که در توسعه فناوری نانو در کشاورزی وجود دارد که شناسایی شده است و در این مقاله به آن اشاره و بررسی می‌شود.
کلمات کلیدی: توسعه کارآفرینی کشاورزی، فناوری نانو، موانع توسعه فناوری نانو، نانو تکنولوژی.
مقدمه
در عصر حاضر جمعیت جهان رو به افزایش است که در این بین جمعیت زیادی از مردم کشورهای در حال توسعه، هر روزه به علت تغییرات شرایط محیطی و کمبود خاک حاصلخیز و مناسب و بحران کم آبی و مشکلاتی از این قبیل مواجه هستند و در نتیجه با کمبود مواد غذایی رو به رو می باشند، در حالیکه صنایع غذایی یکی از مهمترین بخش‌های صنعت در ارتباط با امنیت غذایی می باشد. لذا در این بین برای حل این مشکل یکی از راهکارها استفاده از نانو تکنولوژی در بخش کشاورزی می باشد زیرا با استفاده از نانو تکنولوژی میتوان به مواردی از قبیل بهبود کیفیت مواد غذایی، کاهش استفاده از علف کش‌ها و آفت کش‌ها، کشاورزی دقیق، ارتقای ژنتیکی گیاهان و حیوانات، نمک‌زدایی و تصفیه اقتصادی‌تر آبها برای کشاورزی و آشامیدن اشاره کرد و با افزایش تولیدات کشاورزی میتوان شاهد توسعه کارآفرینی در بخش کشاورزی بود.
نانو فناوری در تعریفی بسیار ساده، یعنی تکنولوژی‌هایی که در ابعاد نانومتری عمل می‌کنند. نانومتر واحد اندازه‌گیری است و برابر یک میلیاردم متر یا 10 به توان 9- متر است (یک میکرون برابر است با 1000 نانو). اندازه اتم‌ها و مولکول‌ها در این محدوده قرار دارد، بنابراین با ورود به این فضای کوچک بشر می تواند در نحوه چینش و آرایش اتم‌ها و مولکول‌ها دخالت کند و به ساخت مواد جدید و ساختارهایی متفاوت با آنچه تاکنون وجود داشته است بپردازد. برای نانوتکنولوژی کاربردهایی را در حوزه‌های مختلف از جمله: غذا، دارو، پزشکی، بیوتکنولوژی، الکترونیک، کامپیوتر، ارتباطات، حمل و نقل، انرژی، محیط زیست، مواد، هوافضا و امنیت ملی برشمرده اند. نانو تکنولوژی یک رشته جدید نیست بلکه رویکردی جدید و میان رشته‌ای به فناوری‌های موجود است. نانو تکنولوژی به عنوان انقلابی در شرف وقوع، آینده اقتصادی کشورها و جایگاه آنها در جهان را تحت تاثیر جدی قرار خواهد داد و اثرات تحول آفرین و معجزه‌آسای نانو تکنولوژی باعث شده که کشورهای بزرگ فناوری نانو را به عنوان یکی از مهمترین اولویت‌های تحقیقاتی خویش طی دهه اول قرن بیست و یکم و به عنوان یک چالش اصلی علمی و صنعتی پیش روی جهانیان محسوب نمایند. هم اکنون در دنیا سرمایه‌گذاری‌های عظیمی در زمینه نانو تکنولوژی و بالاخص در گرایش‌های نانو بیوتکنولوژی (استفاده از قابلیت‌های نانو تکنولوژی در کاربردهای زیستی) و نانو پزشکی صورت گرفته است، که نشان دهنده‌ی اهمیت این فناوری در پیشرفت آتی کشورهای توسعه یافته ای چون آمریکا، آلمان، ژاپن و کشورهای در حال توسعه مانند مالزی، هند و دیگر کشورها می‌باشد (1).
اقتصاد عصر حاضر برای عبور از چالش‌های عصر صنعتی، بر اقتصاد و تولید دانش بنیان تاکید کرده که در آن، با اتکا به منابع انسانی فرهیخته و استفاده از فناوری‌های نوین به عنوان اصلی‌ترین عوامل ایجاد ثروت به اقتصادی کردن تولید و خلق مزیت رقابتی توجه می‌نماید. اقتصادی که بر پایه بهره‌وری بالای عوامل تولید، کارآمدی توزیع و کاربرد دانش در مدیریت شکل گرفته و پیشرفت کشاورزی را به ارمغان می‌آورد، این امر مستلزم ارتباط موثر فرآیند تولید علم با فرآیند تولید و توزیع محصول است. توسعه فناوری‌های مکانیکی شیمیایی (شامل ماشین آلات، سموم، آفت‌کش‌ها و انواع مواد مغذی و کودها)، فناوری‌های زیستی، فناوری‌های نانو، گسترش کاربست انرژی هسته‌ای (کشاورزی هسته‌ای) و انرژی‌های پاک در بخش کشاورزی و البته همگرایی هم‌افزایانه این گروه از فناوری‌ها در قالب فناوری‌های بیومکانیکی، بیوشیمیایی، بیونانو تکنولوژی، نانوبیو تکنولوژی و غیره می‌تواند منشاء تحولات جدی در بهبود بهره‌وری تولید و بازده زیستی باشند. ساماندهی جریان‌های پژوهش، فناوری و نوآوری در جهت توسعه کشاورزی در قالب نظام نوآوری فناورانه کشاورزی، لازمه توسعه کشاورزی دانش بنیان است. در این راستا دولت‌ها در دهه‌های 1950 و 1960 میلادی شروع به ظرفیت‌سازی در راستای کارآمدی توسعه فناورانه کشاورزی کردند و موسسات و واحدهای تحقیقاتی و ترویجی مختلفی را در بخش دولتی ایجاد نمودند. پس از این سال‌ها، با افزایش تعداد موسسات و مراکز تحقیقاتی در کشورهای مختلف، سازمان ملی تحقیقات کشاورزی با هدف ایجاد هماهنگی و انسجام بین موسسات موجود، ایجاد شد. این اقدامات در دهه 1980 با ارایه دیدگاه نظام ملی تحقیقات کشاورزی وارد مرحله جدیدی شد که با مطرح شدن الگوی نظام دانش و اطلاعات کشاورزی در دهه 1990 و اخیراً نیز با طرح رویکرد نظام ملی نوآوری کشاورزی توسعه یافته است. نظام نوآوری فناورانه کشاورزی به عنوان قدرتمندترین سیستمی که نهادها و سازمان‌های کشاورزی را تحت پوشش دارد با کارکردهای هفت گانه خود شامل تولید دانش، انتشار دانش، هدایت و جهت‌دهی تحقیقات و نوآوری، تامین و تسهیل منابع انسانی، فعالیت‌های کارآفرینی و شکل‌گیری بازار می‌تواند نقش بسیار مهمی در توسعه نوآوری‌های نانو فناورانه کشاورزی داشته باشد (2).
در عرصه کشاورزی، فناوری نانو منجر به ایجاد تغییرات شگرفی در استفاده از منابع طبیعی، انرژی و آب، امکان بازیافت مواد و استفاده مجدد از آنها شده و پساب‌ها و آلودگی را کاهش خواهد داد. توسعه فناوری‌ها در عرصه الکترونیک و مکانیک از طریق تولید نانو حسگرها زمینه را برای خودکار کردن و کنترل عملیات کشاورزی فراهم نموده است. با استفاده از این فناوری‌ها میتوان عوامل محیطی را در گلخانه‌ها و دامداری‌ها کنترل کرد. تولید مواد جدید و طراحی روش‌های نوین برای تولید و نگهداری غذای سالم و حفاظت زیست محیطی از دیگر تغییرات ایجاد شده به وسیله فناوری نانو در کشاورزی خواهد بود. به همین منوال، پیشرفت‌های اخیر در زمینه علم مواد و علم شیمی، امکان تولید ذرات نانویی را فراهم نموده است که می‌توانند بطور گسترده در حوزه‌های مختلف کشاورزی کاربرد داشته باشند. همچنین از نانو حسگرها میتوان برای تشخیص رفتارهای مولکولی بیماری‌ها، کشف سریع بیماری و افزایش توانایی گیاهان برای جذب مواد غذایی استفاده کرد. همچنین در صنایع کشاورزی میتوان از حسگرها و سیستم‌های رسانش هوشمند برای مبارزه با ویروس‌ها و عوامل بیماری‌زای محصولات کشاورزی بهره جست (3).
مواد و روش‌ها
کارآفرینی به عنوان موتور محرکه‌ی توسعه اقتصادی و اجتماعی جوامع و یک نیاز اساسی در سطح جامعه می‌تواند نقش عمده‌ای در توسعه‌ی کاربردهای فناوری نانو و بهره گیری از مزایای بی‌شمار آن داشته باشد، به عبارت دیگر کارآفرینی بسان راهبردی برای توسعه‌ی پایدار می‌تواند از ظرفیت‌ها و قابلیت‌های فناوری‌های جدید بهره بگیرد. هم‌افزایی جریان راهبردی کارآفرینی و ظرفیت‌های توسعه‌ای فناوری، در کارآفرینی فناورانه متبلور می‌شود. در این زمینه با در نظر گرفتن مشخصه‌های منحصربه‌فرد فناوری نانو اعم از سرعت رشد بالا، فاصله‌ی کم پژوهش‌ها تا بازار، بین رشته‌ای بودن و نیاز به فعالیت‌های گروهی، کوتاه بودن عمر فناوری، نیاز به سرمایه‌گذاری مخاطره‌آمیز و دامنه‌ی تاثیرگذاری وسیع بر تمامی حوزه‌های کسب و کار اهمیت توسعه‌ی کارآفرینی نانوفناورانه را دو چندان می‌کند (4).
رابطه میان فناوری نانو و علوم کشاورزی در زمینه های زیر قابل بررسی است (5):
- نیاز به امنیت در کشاورزی و سیستم‌های تغذیه‌ای.
- ایجاد سیستم‌های هوشمند برای پیشگیری و درمان بیماری‌های گیاهی.
- خلق وسایل جدید برای پیشرفت در تحقیقات بیولوژی و سلولی.
- بازیافت ضایعات حاصل از محصولات کشاورزی.
کاربردهای فناوری نانو در هر یک از زیرشاخه‌های صنعت کشاورزی: تا به حال کاربردهای متعددی از فناوری نانو در کشاورزی، صنایع غذایی و دامی مطرح شده است که در ادامه به شرح تعدادی از آنها پرداخته می شود (6):
- کاربردهای نانو در زراعت:
- کشاورزی دقیق (خاص مکانی): به طور کلی کشاورزی دقیق یک نوع نگرش جدید در مدیریت مزرعه است. امروزه با استفاده از نانو سنسورها مشخص می شود که هر قسمت کوچک از مزرعه به چه میزان عناصر غذائی و سم نیاز دارد و بدین وسیله از آلودگی محیط زیست جلوگیری کرده، سلامت محصولات و افزایش بازده اقتصادی را ممکن می سازد. نانو سنسورها می‌توانند با کنترل دقیق و گزارش‌دهی به موقع نیازهای گیاهان به مرکز پردازش اطلاعات سیستم را در نگهداری محصولات یاری نماید.
- ایجاد گلخانه‌های کم هزینه‌تر با هدف صرفه‌جویی در مصرف انرژی و دوام بیشتر در برابر رطوبت: ساختارهای نانویی می‌توانند گلخانه‌هایی در حجم کم اما انبوه پدید آورند که تقریباً با اندازه‌ای برابر 10درصد کل مزارع زیر کشت در حال حاضر می‌توانند جمعیت کنونی جهان را تغذیه نمایند. در این صورت میلیون‌ها هکتار از زمین‌های کشاورزی به محیط‌های طبیعی برای سکونت حیوانات در سراسر جهان بازگردانده می‌شوند.
- کاربردهای نانو در اصلاح نباتات:
- انتقال ژن‌های مورد نظر به سلول‌های گیاهی با استفاده از نانو مواد: در این روش از سامانه‌ی رسانش نانو ذرات طلای پوشیده با DNA یا RNA به داخل سلول استفاده می‌شود.
- ساخت ابزارهای جدید برای بیولوژی سلولی و مولکولی: این ابزارها جهت تعیین مولکول‌های خاص، شناسایی و جداسازی آنها استفاده می‌شوند و کاربری بسیاری دارند که از این بین میتوان به مواردی اشاره کرد؛ تکنولوژی و علم تولید مثل، اصلاح نژاد حیوانات و گیاهان، تبدیل ضایعات به انرژی، محصولات جانبی مفید.
- اصلاح بذور به شیوه اتمی.
- کاربردهای نانو در تولید سموم و کودهای موثر و کم خطر:
- ذرات سموم به وسیله عواملی از قبیل باد، وارد هوا شده و با ورود به سیستم تنفسی انسان، آن را در معرض انواع بیماری‌های استنشاقی قرار میدهد، تحولات نانو فناوری، با افزایش میزان سوددهی و کاهش عوارض سموم کشاورزی، معضلات ناشی از این سموم را رفع کرده و آنها را به محصولاتی کاملاً مفید تبدیل می‌کند.
- تولید سموم و کودهای شیمیایی با استفاده از نانو ذرات و نانوکپسول: این نسل از سموم و کودها قابلیت رهایش کنترل شده یا تاخیری، جذب و تاثیرگذاری بیشتر و سازگاری با محیط زیست را دارا هستند.
- تولید کریستال‌های نانویی جهت افزایش کارایی استفاده از آفت‌کش‌ها: استفاده از کریستال‌های نانویی امکان کاربرد آفت‌کش‌ها با دوزهای کمتر را فراهم می‌آورد و این یعنی به حداقل رساندن ورود این ترکیبات خطرناک به طبیعت.
- تولید نانو کودها: این ترکیبات نانویی به سرعت و به صورت کامل جذب گیاه شده و به خوبی نیازها و کمبودهای غذایی آن را مرتفع می‌سازد.
- کاربردهای نانو در تصفیه‌ی آب و ادوات آبیاری:
- نمک‌زدایی و تصفیه‌ی اقتصادی‌تر آبها جهت شرب و کشاورزی: سازمان ملل پیش بینی کرده که در سال 2025میلادی، 48 کشور جهان (معادل 32درصد جمعیت جهان) دچار کمبود آب آشامیدنی و کشاورزی می‌شوند، تخلیص و نمک‌زدایی آب به کمک نانو فناوری از زمینه‌های مورد توجه در دفاع پیشگیرانه و امنیت زیست محیطی است. سامانه‌های نانویی طراحی شده می‌توانند آب دریا را با صرف انرژی 10 برابر کمتر از دستگاه اسمز معکوس و 100 برابر کمتر از دستگاه تقطیر، نمک‌زدایی کنند.
- استفاده از نانو ذرات و نانو فیلترها امکان تصفیه و بهسازی آب را با سرعت و دقت بیشتر فراهم می‌کند، همچنین استفاده از نانو فیلترها در حذف آلودگی‌های میکروبی آب کاربری گسترده‌ای دارد.
- بی‌خطر ساختن مواد آلاینده آب و خاک و قابلیت بازیافت آنها.
- ساخت سوپر جاذب‌های آب از پلیمرها و مواد کامپوزیت: این مواد به منظور ذخیره و حفظ رطوبت بیشتر در خاک‌ها طراحی گردیده‌اند و استفاده از آنها به ویژه در مناطق خشک و کم آب در افزایش میزان عملکرد بسیار مفید خواهد بود.
- ساخت مواد پوششی جدید و کارا برای پوشش درون لوله‌های فلزی: این مواد پوششی به منظور جلوگیری از خوردگی ناشی از سیالات و کاهش زبری جداره لوله‌ها به کار می‌روند.
- به کارگیری پلیمرها و مواد ترکیبی برای تولید انواع قطره چکان (مورد استفاده در آب آبیاری): قطره چکان‌های ساخته شده با این مواد قابلیت تنظیم دقیق فشار آب را دارند، همچنین به واسطه‌ی نوع مواد اولیه‌ی مورد استفاده این قطره‌چکان‌ها نسبت به نفوذ ریشه گیاه مقاوم هستند.
موانع توسعه فناوری نانو در کشاورزی:
- در تحقیقی که در خصوص مشکلات و چالش‌های فراروی توسعه فناوری نانو انجام گرفت، موارد پایین بودن سطح آگاهی و شناخت عامه مردم در خصوص مزایا و پتانسیل‌های فناوری نانو، کمبود نیروی انسانی متخصص، کمبود حمایت‌های مالی و عدم حمایت از شکل‌گیری صندوق‌های خطرپذیر، چالش‌های قانونی و نبود استانداردهای بین المللی، عدم بکارگیری روش‌های نوین تجاری‌سازی و بازاریابی از سوی شرکت‌ها و بنگاه‌ها و عدم حمایت و زمینه‌سازی برای حضور فعال بخش خصوصی، به عنوان مهمترین موانع توسعه فناوری نانو مورد تاکید قرار گرفتند (3).
- عدم تامین مالی مناسب شرکت‌های فعال در حوزه‌ی فناوری نانو به ویژه در مراحل اولیه‌ی تاسیس آنها، عدم وجود بستر قانونی مناسب حمایت از مالکیت معنوی، ضعف فرهنگ کارآفرینی و آکادمیک، ضعف آموزش‌های کارآفرینی، کمبود تحقیقاتی با قابلیت کاربردی و تجاری‌سازی، کمبود مدیریت دارای تجربه در تاسیس شرکت‌های تکنولوژی محور، ضعف بازاریابی در محیط خاص محصولات تکنولوژیک، کمبود متخصص فنی نانو و شبکه‌سازی ضعیف بین کارآفرینان، محققان و سرمایه‌گذاران (7).
نتایج و بحث
در حال حاضر چالش‌های جهانی زیادی پیش روی بخش کشاورزی است، تغییرات آب و هوایی، شهرنشینی، مصرف منابع طبیعی و مشکلات زیست محیطی نظیر رها شدن آفت کش‌ها و کودها، اگر تقاضای روز افزون غذا به واسطه افزایش جمعیت از 7میلیارد کنونی تا 9میلیارد در سال 2050 را نیز در نظر گرفته شود، این مسائل تشدید هم می‌شوند. بخش کشاورزی و تولید مواد اولیه در کشورهای در حال توسعه اساس اقتصاد ملی محسوب می شود. در این نواحی مشکلات عمده‌ای نظیر کمبود خاک حاصلخیز، کاهش زمین‌های کشاورزی موجود، وابستگی به مواد اولیه، فقر و سوء تغذیه وجود دارد. پیشرفت‌های علمی و فنی راه حل‌های بالقوه‌ای در خود برای کشورهای در حال توسعه جهت نوآوری و ارتقای تولیدشان ارائه می‌دهند (1). به همین دلیل میتوان به ضرورت و اهمیت نانو تکنولوژی در بخش کشاورزی پی برد.
با توجه به اهمیت و ضرورت استفاده و کاربردهای نانو تکنولوژی در بخش کشاورزی و همچنین با بررسی موانع توسعه فناوری نانو در کشاورزی که در تحقیقات انجام شده در گذشته شناسایی شده بودند، میتوان برای کاهش و برطرف کردن این موانع به منظور توسعه کارآفرینی در کشاورزی از طریق نانو تکنولوژی به موارد زیر اشاره کرد:
- تدوین و تصویب قوانینی برای حمایت از مالکیت فکری و معنوی اختراعات فناوری نانو در بخش کشاورزی.
- تدوین استانداردهای بین المللی برای محصولات و خدمات فناوری نانو در بخش کشاورزی.
- تشویق کشاورزان و تولیدکنندگان به تولید محصولات مناسب و سالم برای برآورد نیاز و تقاضای جامعه از طریق استفاده از فناوری نانو در بخش کشاورزی.
- ایجاد مراکز رشد و پارک‌های علم و فناوری به منظور تسهیل و تسریع در تحقیق و توسعه و آموزش در استفاده از نانو فناوری در کشاورزی برای کشاورزان، تولیدکنندگان، کارآفرینان، مدیران شرکت‌ها.
- اطلاع رسانی خوب در رابطه با اهمیت فناوری نانو در بخش کشاورزی به مردم.
- تربیت نیروی انسانی متخصص و آموزش دیده بخش فناوری نانو در کشاورزی به منظور استفاده در فعالیت‌های کارآفرینانه به منظور افزایش تولید محصولات و خدمات مناسب و توسعه کارآفرینی.
- تدوین یک برنامه‌ریزی مناسب در جهت آگاهی بخشی به مخاطبان بخش کشاورزی به منظور اطلاع از فناوری‌های نانو و کاربرد آن و تطابق آن و استفاده مناسب از این تکنولوژی به منظور برآورد تقاضا و نیاز جامعه و بازار.
- تامین تجهیزات و تامین منابع مالی برای تجاری سازی طرح‌های فناوری نانو و اختصاص بودجه کافی به مراکز تحقیقات فناوری نانو در بخش کشاورزی.
- حمایت از شکل‌گیری صندوق‌های خطرپذیر برای تامین مالی فناوری نانو در بخش کشاورزی.
- تامین امنیت سرمایه‌گذاری خارجی از طریق حمایت دولتی و تشویق از مشارکت و سرمایه‌گذاری خارجی در حوزه فناوری نانو کشاورزی.
- انجام تحقیقات فناوری نانو با توجه به تقاضا و بازار به منظور هدفمند بودن و بهره‌وری حداکثری از فناوری متناسب با نیاز جامعه.
- ارائه راهکارها و پژوهش‌های کاربردی و قابل اجرا در مراکز رشد و پارک‌های علم و فناوری و دانشگاه‌ها در حوزه فناوری نانو در بخش کشاورزی.
- ارتباط مناسب بین متخصصان حوزه‌ی فناوری نانو، کارآفرینان، سرمایه گذاران، تولیدکنندگان و کشاورزان به منظور تبادل دانش و اطلاعات در حوزه فناوری نانو در بخش کشاورزی.
منابع
- عبدالهی، علی اصغر. (1395). مقدمه ای درباره‌ی نانو تکنولوژی و استفاده‌ی آن در کشاورزی، تهران: وزارت جهاد کشاورزی، موسسه پژوهش‌های برنامه‌ریزی، اقتصاد کشاورزی و توسعه روستایی.
- ماقبل، روح الله. نادری مهدیی، کریم. یعقوبی فرانی، احمد. محمدی، مهدی. (1395). بررسی استلزامات کارکردی نظام نوآوری نانو فناورانه در بخش کشاورزی ایران. مجله تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران. دوره 2-47، شماره4، صفحات 959-943.
- ماقبل، روح الله. چیذری، محمد. خیام نکویی، سیدمجتبی. (1389). تحلیل عوامل پیش برنده توسعه فناوری نانو در بخش کشاورزی ایران. مجله تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران. دوره 2-41، شماره 4، صفحات 539-531.
- رضایی، روح‌اله. توحیدلو، شادعلی. عربیون، ابوالقاسم. (1392). بررسی موانع توسعه‌ی کارآفرینی نانوفناورانه در بخش کشاورزی ایران. توسعه کارآفرینی، دوره 6، شماره 1، صفحات 124-105.
- رنجبر، مرتضی. رنجبر، مجتبی. زاده‌باقری، مسعود. (1386). کاربردهای فناوری نانو در مهندسی کشاورزی. همایش منطقه‌ای کاربرد فناوری‌های نوین در کشاورزی.
- سالاری، محمد. پنجه که، ناصر. کسرائی، سعید. (1387). نانو تکنولوژی و کاربرد آن در گیاهپزشکی. مجله گیاهپزشک و غذا. شماره3.
- رسولی، عارف. (1386). موانع کارآفرینی فناوری نانو در ایران. دومین همایش دانشجویی فناوری نانو.
The Second International Conference on Nanoscience and Nanotechnology
Application and impact of nanotechnology on the development of agricultural entrepreneurship and the study of barriers to the development of nanotechnology in agriculture
1.Ebrahim Payandeh najaf abadi (Chairman of the Board of the Successful Business World Institute)
2.Donya Ain ali varnos faderani (CEO of Successful Business World Institute)
Abstract:
This study aims to investigate the application and impact of nanotechnology on the development of agricultural entrepreneurship and to investigate the barriers to the development of nanotechnology in agriculture. The method of data collection is the method of document mining and reference to databases and the method of data analysis is inferential. The results of this study show that in the present era, the world population is increasing, in which a large population of people in developing countries, every day due to changes in environmental conditions and lack of fertile and suitable soil and water shortage crisis and problems such as Are facing food shortages as a result, while the food industry is one of the most important parts of the industry in terms of food security. Therefore, in the meantime, one of the solutions to solve this problem is the use of nanotechnology in agriculture, because using nanotechnology can improve the quality of food, reduce the use of herbicides and pesticides, precision agriculture, genetic improvement of plants And animals, desalination and more economical treatment of water for agriculture and drinking, and with the increase of agricultural production, we can see the development of entrepreneurship in the agricultural sector. Of course, in the meantime, based on past research, obstacles to the development of nanotechnology in agriculture have been identified and addressed in this article.
Keywords: Agricultural Entrepreneurship Development, Nanotechnology, Barriers to Nanotechnology Development, Nanotechnology.