توسعه ی کارآفرینی و افزایش تولیدات داخلی به وسیله ورود تکنولوژی در بخش کشاورزی

هفتمین همایش ملی مدیریت، کارآفرینی و اقتصاد با رویکرد حمایت از تولید کالای ایرانی

توسعه ی کارآفرینی و افزایش تولیدات داخلی به وسیله ورود تکنولوژی در بخش کشاورزی

1.دنیا عین علی ورنوس فادرانی (مدیر عامل موسسه دنیای کسب و کار موفق)

2.ابراهیم پاینده نجف آبادی (رئیس هیئت مدیره موسسه دنیای کسب و کار موفق)

چكيده:

در جهان پيچيده و متحول امروز تحولات اساسی وقوع يافته در قالب انقلاب كارآفرينی، تأثير عمده ای  در ميزان توسعه كشورها داشته است تا آنجا كه در حال حاضر توسعه كارآفرينی هسته برنامه توسعه بسياری از كشورها ميباشد. در ايران نيز توسعه و ترويج كارآفرينی يكی از نيازهای جدی جامعه بوده و شناسايی عوامل مؤثر بر كارآفرينی و نحوه تعامل آنها با يكديگر از ضروريات می باشد و از طرفی با توجه به تغییرات سریع اجتماعی-اقتصادی در سطح بین المللی، توجه به مسئله ی جهانی شدن در بخش های گوناگون اقتصادی از جمله بخش کشاورزی، امری اجتناب ناپذیر بوده و به سمت اقتصادهای ملی و جهانی سوق یافته است، با توجه به آنکه کشاورزی محور توسعه ی اقتصادی کشور تلقی می شود، از این رو توجه به مسئله ی کارآفرینی در کشاورزی امری ضروری جلوه می کند. افزون بر اين موضوعات امروزه در پيشبرد برنامه‌های توسعه در بخش كشاورزی تأكيد ويژه بر توسعه كاربرد تكنولوژی مناسب می‌باشد. از آن جايی كه در نيل به توسعه كشاورزی و روستايی كاربرد تكنولوژی مناسب از مولفه‌های اساسی به شمار می‌رود از تحقيق و ترويج كشاورزی انتظار می رود با ايجاد بخش‌های ويژه، مطالعاتی را به منظور توسعه تكنولوژی مناسب آغاز نمايند تا بدین وسیله شاهد توسعه کارآفرینی و در نتیجه افزایش تولیدات داخلی و رشد اقتصادی در داخل کشور باشیم.

واژه های کلیدی: کارآفرینی، توسعه اقتصادی، کارآفرینی در کشاورزی، تولید داخلی.

مقدمه:

با توجه به تغییرات سریع اجتماعی-اقتصادی در سطح بین المللی، توجه به مسئله ی جهانی شدن در بخش های گوناگون اقتصادی از جمله بخش کشاورزی، امری اجتناب ناپذیر می باشد. در واقع می توان گفت، این انسان است که با کار بر روی طبیعت پیرامون خود، هم طبیعت و هم جامعه خود را می سازد و با دگرگون کردن طبیعت به خواست خود جامه ی عمل می پوشاند و اشیا را با نیاز خود سازگار می کند (1).

مفهوم کارآفرینی: كارآفرينی شكل ويژه ای از نوآوری است و از پياده سازی موفقيت آميز ايده های خلاق برای ايجاد يك كسب و كار جديد يا يك ابتكار جديد در درون يك كسب به وجود می آيد. به عبارتی سه دلیل مهم کشورها برای توجه به مقوله کارآفرینی، تولید ثروت، توسعه ی تکنولوژی و اشتغال مولد است.

مفهوم کارآفرین: فرد کارآفرین کسی است که متعهد می شود مخاطره های یک فعالیت اقتصادی را سازماندهی، اداره و تقبل کند (2). بنابراین کارآفرین فردی که بصورت آگاهانه تصمیم می گیرد کسب و کار مخاطره آمیز جدیدی را آغاز کند و کلیدی ترین جزء فرآیند کارآفرینی است.

مفهوم تکنولوژی: عبارت است از دانش و مهارت لازم برای توليد كالا و خدمات كه حاصل قدرت فكری و شناخت انسان و تركيب قوانين موجود در طبيعت می باشد. در تعريفی ديگر از تكنولوژی به عنوان ابزار، مكانيزم، دانش يا فرآيندی كه برای تبديل ورودی‌ها به خروجی‌ها به منظور ارتقای قابليت‌های افراد، گروه‌های كاری وسازمان‌ها به كار برده می‌شود نام برده شده‌است (3).

کارآفرینی در کشاورزی: به فرآیندی اطلاق می شود که بتواند با استفاده از خلاقیت، چیز نوئی را همراه با ارزش جدید با استفاده از شناخت زمان، منابع و به کارگیری ریسک، در زمینه ی کشاورزی ایجاد کند (4).

از آنجا که کشاورزی، محور توسعه ی اقتصادی کشور می باشد، لذا میتوان گفت از ویژگی بارز اقتصاد امروز تغییرات سریع آن است. در حقیقت در چنین اقتصادی، کشورهایی می توانند موفق باشند که قابلیت تطبیق با این تغییرات را داشته باشند. کشورهایی که در آنها میزان فعالیتهای کارآفرینانه بالاتر است به واسطه طبیعت کارآفرینی در تطبیق با تغییرات، قادرند تا در اقتصاد جهان موقعیت بهتری کسب کنند. بر طبق نتایج تحقیقات انجام شده پیشین، رشد اقتصادی با سطح فعالیتهای کارآفرینانه همبستگی مثبت دارد.

اگر چه توسعه کارآفرینی در بخش کشاورزی در اصل و ماهیت خود، تفاوتی با کارآفرینی در نواحی شهری یا سایر بخش های اقتصادی ندارد، اما در واقع دروندادهای مورد نیاز جهت توسعه ی کارآفرینی نظیر سرمایه، مدیریت، آموزش و تکنولوژی در شهرها و مناطق شهری و مناطق صنعتی و خدماتی، راحت تر از مناطق روستایی و کشاورزی یافت می شود.

در ايران، بيش از 2 ميليون خانوار کشاورز و واحدهای توليدی فعال در بخش کشاورزی نقش مهمی در اقتصاد ملی ايفا می کنند، به طوری که حدود 15 درصد از توليد ناخالص داخلی، 22 درصد از اشتغال، حدود 25 درصد از صادرات غيرنفتی و حدود 94 درصد از نيازهای غذايی کشور را اين بخش تأمين می کند و همچنين بر اساس آمار موجود، يک سوم از صادرات غيرنفتی کشور به بخش کشاورزی اختصاص دارد (5).

مطالعات پیشین

كشورهای در حال توسعه از نظر ساختار اقتصادی ويژگيهای مشابه ای هستند كه از آن جمله می توان به تركيب توليد آنان كه بيشتر محصولات كشاورزی و سنتی را شامل می شود، اشاره نمود. برای انتقال از مرحله توليد سنتی به توليد صنعتی و طی مراحل توسعه اقتصادی، واردات تكنولوژی مناسب، زمينه ساز تحول صنعتی و اجتماعی است. در چنين شرايطی شناسايی اثرات تكنولوژی نهفته در كالاهای سرمايه ای وارداتی و واسطه ای بر رشد اقتصادی، از اهميت خاصی برخوردار است  (6). کشاورزی پیشرفته و موفق مترادف با شکوفایی و ثبات اقتصادی است و در این معادله هیچ محل شک و شبهه ایی وجود ندارد. کشورهای توسعه یافته با درک این موضوع به استقرار و بروزرسانی تکنولوژی اهمیت ویژه ای داده و رویکردهای حرفه ای در توسعه زیرساخت ها در این بخش را از چند دهه قبل بکار گرفته اند(7).

اسپانیا: همواره با محصولات با کیفیت خود در بخش کشاورزی شناخته شده است. این کشور حدود 14 میلیون هکتار زمین کشاورزی فعال در اختیار دارد. بیشترین تولید محصولات کشاورزی اسپانیا شامل مرکبات، غلات، سبزیجات، زیتون، انگور و … می شود که البته در سالم ترین و بهترین کیفیت ممکن و همگام با تکنولوژی های نوین در صنعت کشاورزی تولید می شوند.

بلژیک: برخلاف انتظارمان، این کشور یکی از پیشروترین مناطق جهان در صنعت کشاورزی است که همواره آخرین دستاوردهای تکنولوژیک را بصورت عملی در این بخش بکار گرفته است. بلژیکی ها به خوبی توانسته اند مفهوم “تحقیق و توسعه ” را در کشاورزی به نمایش بگذارند. از سوی دیگر خاک حاصلخیز این کشور از عواملی است که موجب شده تا باکیفیت ترین محصولات شامل انواع سیب زمینی، ذرت، گندم، جو، سبزیجات، میوه های مختلف، چغندر و … در آن پرورش  یابد.

 ایتالیا: این کشور کلاس خاص خود را در تولید محصولات باکیفیت کشاورزی دارد. مزارع خصوصی در این کشور محصولاتی دارای بالاترین درجه کیفیت را تولید و روانه بازارها می کنند. دولت نیز حمایت شایسته ای از صنعت کشاورزی دارد. تجربه و تکنولوژی بهترین همکاری را در ایتالیا به نمایش گذاشته اند تا نام این کشور در رده برترین های کشاورزی جهان باشد.

استرالیا:  مزارع پهناور این کشور شهرت جهانی دارند. اگر در یکی از  مراکز خرید در هر نقطه از جهان محصولات کشاورزی استرالیاانواع غلات، میوه ها و سبزیجات وجود داشته باشد مشتریان برای خرید آن تردید نمی کنند زیرا کیفیت و سلامت این محصولات از پیش تضمین شده است.

 کانادا: این کشور یکی از بزرگترین صادرکنندگان محصولات کشاورزی در جهان است. اقلیم این سرزمین پهناور و ظرفیت هایی که در آن فراهم است در کنار دانش روز موجب شده تا نام کانادا به عنوان یکی از برترین تولیدکنندگان محصولات کشاورزی با کیفیت مطرح باشد.

انگلیس:  بکارگیری تکنولوژی روز و توسعه زیرساخت ها در انگلستان زمانی اهمیت و ارزش خود را نشان داد که کشاورزان این کشور درست همزمان با دوران شرایط جوی نامساعد که طی سال های 2008 تا 2012 وجود داشت سهم این صنعت در تولید اقتصادی کشورشان را افزایش دادند و این بهترین شاهد بر اهمیت و ارزش تلاش های صورت گرفته در بخش کشاورزی انگلیس است.

آلمان: کیفیت غلات و سیب زمینی آلمان ها شهرت جهانی دارد و از این رو همواره تقاضا برایش در بازار بین المللی وجود داشته است. البته این سطح از کیفیت در سایر محصولات کشاورزی نیز وجود دارد. آلمان کشوری است که نهایت بهره برداری از تکنولوژی روز را در بخش کشاورزی به نمایش گذاشته است.

 هلند: سابقه هلند در صنعت کشاورزی و ظرفیت های این کشور در بخش مذکور شهرت جهانی دارد. اهمیت به تحقیق و همچنین بکارگیری تکنولوژی های توسعه یافته موجب شده تا این کشور صاحب بخش کشاورزی باکیفیت و موفق باشد.

فرانسه:  قطب کشاورزی در قلب اروپا است. کشاورزی اهمیت ویژه ای در اقتصاد فرانسه دارد و بخش قابل ملاحظه ای از تولید ناخالص داخلی این کشور را به خود اختصاص داده است.

آمریکا: صاحب بزرگترین صنعت کشاورزی در جهان است. بسیاری از پیشرفت های تکنولوژیک در این حوزه توسط آمریکایی ها تولید و معرفی می شوند از این رو باید گفت آمریکایی ها سبک خاص خود را در صنعت کشاورزی به نمایش گذاشته و با این پشتوانه توانسته اند به پیشرفت هایی مهم دست یابند.

چین: کشور چین یکی از قدرت‌های برتر اقتصادی جهان، طی بیانیه ای اعلام کرده است که دستیابی به موفقیت در سایر بخش‌های اقتصادی بدون مدرن‌سازی بخش کشاورزی امکانپذیر نیست. امروزه کشور چین یکی از پیشتازان صنعت کشاورزی در دنیا محسوب می‌شود، کشوری که با مدیریت و برنامه ریزی حساب شده قصد دارد در زمینه نوسازی روستایی تا سال ۲۰۲۰، مدرن سازی و قدرتمند تر شدن بخش کشاورزی تا سال ۲۰۳۵ و افزایش درآمد روستاییان تا سال ۲۰۵۰ به جایگاهی ویژه دست یابد (8).

لذا از مطالب گفته شده، این نتیجه می شود که تمامی کشورهای توسعه یافته از تکنولوژی روز دنیا بیشترین استفاده را برای رشد کارآفرینی در کشور و ایجاد محصولات متنوع با بهترین کیفیت و بیشترین بهره وری بخصوص در بخش کشاورزی برده اند تا بدین وسیله هم نرخ رشد بیکاری را کاهش داده و هم به رشد اقتصادی هر چه بیشتر به وسیله ی تولید داخلی و تامین نیاز کشور و همچنین صادرات به کشورهای دیگر دست یابند.

روش پژوهش:

کار آفرینی با کارکردها و پیامدهای مثبتی که دارد، به عنوان راه حلی اساسی برای رفع بسیاری از مشکلات و بحرانهای داخلی و باقی ماندن درعرصه رقابتهای جهانی،از سوی بسیاری از کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه مورد توجه قرار گرفته است.

کشورهای مختلف به سه دلیل برای موضوع کار آفرینی اهمیت قائل شده و به آن پرداخته اند که عبارتند از:

1.ایجاد و توسعه تکنولوژی

2. تولید ثروت در جامعه

3.ایجاد اشتغال

در شرایط فعلی کشور و نیز روند تغییرات بین المللی و پدیده جهانی شدن اقتصاد و با توجه به سه دلیل مذکور، لازم است تا موضوع توسعه کار آفرینی به عنوان برنامه ای راهبردی تلقی و به آن پرداخته شود.

تعاریف و مفاهیم کارآفرینی در بخش های مختلف (کشاورزی، صنعت و خدمات) از نظر اصول و بنیاد یکی هستند. اگرچه کارآفرینی در کشاورزی در اصل و ماهیت خود تفاوتی با کارآفرینی در نواحی شهری و یا سایر بخش های اقتصادی ندارد، اما در واقع درون دادهای مورد نیاز جهت توسعه کارآفرینی نظیر سرمایه، مدیریت، آموزش، تکنولوژی، مؤسسات و نهادها، زیرساخت های حمل ونقل، دسترسی به بازار، شبکه توزیع و نیروی کار ماهر در شهرها و مناطق صنعتی و سایر بخش های اقتصادی راحت تر از مناطق روستایی و کشاورزی یافت می گردد. کارآفرینی کشاورزی حالت مختص الشرایط، مختص المزرعه، و مختص المحصول دارد.

موقعیت بخش کشاورزی ایران در قرن ۲۱ و لزوم توجه به کارآفرینی:

• کل مساحت ایران حدود ۱۶۵ میلیون هکتار می باشد که حدود ۵۱ میلیون آن زراعی است. در سال ۲۰۰۰ کل سطح زیر کشت در ایران ۱۸ میلیون هکتار بوده است که ۳۳% آن آبی، ۲۸% آن دیم، ۱۲% آن باغات و ۲۷% آن اراضی آیش و بایر بوده است. در حدود ۵/۳ میلیون قطعه زمین زراعی در ایران وجود دارد. خرده مالکی با زمین کمتر از ۱۰ هکتار حدود ۲۲% از کل زمین های زراعی را به خود اختصاص می دهد در حالیکه ۸۵% از جمعیت کشاورز را دربر می گیرد. مالکیت متوسط (۱۵-۱۰ هکتار) حدود ۶۵% از اراضی و ۱۴% از جمعیت کشاورز را دارد. مالکیت بزرگ (بالای ۱۵ هکتار) حدود ۱۳% از اراضی و ۱% از جمعیت را به خود اختصاص می دهد.
• بر اساس گزارش بانک جهانی، در فاصله سال های ۲۰۰۱ تا ۱۹۹۰ کشاورزی ایران به طور متوسط ۲/۱۵% از تولیدات ناخالص داخلی را به خود اختصاص داده است. همچنین سهم این بخش از درآمدهای حاصل از صادرات غیرنفتی معادل ۲۶% بوده است (اگر چه در حال کاهش بوده است). این در حالی است که کشاورزی سهم کوچکی از واردات ایران را به خود اختصاص می دهد (۱۴درصد). از طرف دیگر کشاورزی ایران یک چهارم کل اشتغال ایران را به خود اختصاص می دهد، به عبارت دیگر ۲۵% از کل فرصت های شغلی ایران مربوط به بخش کشاورزی است. صنایع غذایی کشور(به عنوان بخش مهمی از صنایع بخش کشاورزی)، بعد از صنعت پالایش نفت، مهمترین بخش صنعتی کشور از لحاظ تولید ارزش افزوده می باشد.
• کشاورزی ایران بایستی خود را آماده کند تا غذای جمعیتی معادل ۱۰۰ میلیون نفر را تهیه کرده و ضمن ایفای نقش خود به عنوان یک موتور رشد اقتصادی، به کاهش فقر در ایران نیز کمک کند.
• کشاورزی ایران به طور مشخص، در دهه گذشته شاهد تغییرات مداومی بوده است. در سال های اخیر کشاورزی ایران با چالش هایی نظیر: آزادسازی تجاری و در نتیجه دگرگونی در بازار، افزایش رقابت در بازارهای کشاورزی جهانی، جهانی شدن، پیشرفت در زمینه فناوری های مرتبط، بیوتکنولوژی کشاورزی، سیاست های خصوصی سازی و کوچک سازی ساختار دولت و در نتیجه دگرگونی در بازار کار کشاورزی و مشکلات اکولوژیکی و اقلیمی نظیر سیل و خشکسالی که باعث افزایش ریسک کار کشاورزی گردیده است، مواجه بوده است. همچنین تغییر در ذائقه مشتریان تولیدات کشاورزی و تقاضای مشتریان کشاورزی از دیگر مواردی بوده که بخش کشاورزی ایران شاهد آن بوده است.
• از طرف دیگر، امروزه برای توسعه کشاورزی، کشاورزی رقابتی که قویاً تحت تأثیر نیروهای بازار (مشتری) است، مورد تأکید قرار گرفته است. در کشاورزی رقابتی و مبتنی بر بازار، کشاورز برای آنکه موفق عمل کند بایستی خلاق، نوآور و فرصت شناس باشد، یعنی اینکه بایستی کارآفرین باشد.

راهکارهای مهم جهت توسعه کارآفرینی در بخش کشاورزی:

• باید وضعیت نیروی انسانی و توانمندی های فعلی و نارسایی های فعلی بخش کشاورزی را از بُعد کارآفرینی شناسایی نمود. در این رابطه دید نظام مند ضرورت دارد تا تعادل و پایداری سیستم کشاورزی و تعامل آن با سایر سیستم های اجتماعی و اقتصادی جامعه به هم نخورد.
• بایستی زیرساخت های مناسبی را برای این کار فراهم نمود. زیرا اولین اصل مهم در توسعه کارآفرینی در سطح کلان، توسعه زیرساخت ها است:
  الف) سیاست های دولت در بخش کشاورزی:
  اولویت بخشی به کشاورزی در برنامه ریزی های توسعه
  حرکت به سوی رقابتی کردن بازار محصولات کشاروزی،
  کاهش/ حذف و یا بازنگری در قوانین صادرات و واردات محصولات و نهاده های کشاورزی ، تقویت بخش های تولید، ارزش افزوده، و خدمات کشاورزی، متنوع سازی فعالیت های کشاورزی و کشاورزی جایگزین.
  ب) شرایط اقتصادی اجتماعی:
  بکارگیری و توجه به “الگوهای نقش” موفق( کشاورزان کارآفرین)،استفاده از مشوق های اقتصادی و وام های مناسب و کم بهره.
  ج) آموزش:
  آموزش فنی حرفه ای کشاورزی، آموزش مهارت های کسب وکار،
  توسعه و تقویت خصوصیات و مهارت های کارآفرینانه،برنامه های کوتاه مدت آموزش کارآفرینی برای گروه های مختلف کشاورزان، پرورشگاه ها و پارک های فناوری.
  د) حمایت های مالی و غیرمالی:
  برنامه های مشاوره ای، ایجاد و توسعه شبکه های کارآفرینی، نظام و شبکه اطلاعاتی کارآفرینی، تحقیق و توسعه، وام ها و مشوق های مالیاتی، تسهیلات و امکانات فیزیکی( زیرساخت های فیزیکی، نهاده ها و مواد اولیه مورد نیاز، جاده، مخابرات، حمل ونقل و… ) .
• باید به توسعه سخت افزارها و نرم افزارهای موردنیاز جهت اجرای مکانیزم های موردنظر فعالانه همت ورزید.
• استراتژی هایی به منظور تولید محصولات جدید جهت ارائه به بازار.
• استراتژی هایی جهت ارائه خدمات جدید کشاورزی به جامعه.
• استراتژی هایی برای نفوذ در بازار و یا ایجاد بازار جدید.
• استراتژی هایی جهت راه اندازی یک کسب و کار جدید وابسته به کشاورزی. این کسب و کار می تواند در بخش فعالیت های درون مزرعه ای، فعالیت های مربوط به فرآوری و صنایع تکمیلی کشاورزی با هدف تولید ارزش افزوده به محصولات کشاورزی و یا فعالیت هایی در خارج از مزرعه و در بخش خدمات کشاورزی صورت پذیرد.
• استراتژی هایی در جهت به کارگیری تکنولوژی و شیوه های جدید تولید در کشاورزی.
• و پیشنهادات در بخش آموزش عالی کشاورزی:
  حرکت به سوی فراگیر محوری در دانشگاهها(نیاز دانشجو محور باشد).
• در وزارت جهاد کشاورزی:
  سیاست های اقتصادی کلان پایدار و مناسب در جهت توسعه کشاورزی با در نظر گرفتن محیط کلان اقتصادی مورد نیاز جهت توسعه کارآفرینی. ایجاد یک محیط مساعد جهت انجام فعالیت های کارآفرینانه ابتدائاً از سطح ملی شروع می گردد. دولت ها بایستی شرایطی را مهیا کنند که در آن شاهد یک پایداری اقتصادی در سطح کلان باشیم. سیاست های بنیانی برای اقتصاد کلان، پایداری سیاست ها و داشتن یک تعریف مناسب و معقول از حق مالکیت بسیار مهم است. برنامه ها و سیاست های مناسب در جهت توسعه و پرورش خصوصیات و مهارت های کارآفرینانه در نیروی انسانی بخش کشاورزی از طریق آموزش های رسمی و غیر رسمی.
  ترویج فرهنگ کارآفرینانه در مناطق روستایی و در سطوح مختلف.
  ترویج کشاورزی می تواند نقش بسیار ارزنده ای در توسعه کارآفرینی در مناطق روستایی (از بُعد کشاورزی و غیر کشاورزی) ایفا نماید، اما مروجان بایستی خودشان قبلاً دارای دیدگاه کارآفرینانه باشند. آنها باید سعی کنند که در مناطق مختلف و براساس پتانسیل های منطقه و سایر عوامل اثرگذار بر رشد و توسعه اقتصادی منطقه، استفاده های جدیدی را از زمین کشف نموده و سپس سعی کنند که روستایان را در جهت این فعالیت جدید هدایت نمایند.

با توجه به مطالب گفته شده و مد نظر گرفتن موانع و عملیاتی کردن راه حل ها، میتوان در آینده ای نه چندان دور شاهد رشد چشمگیر کارآفرینی و کاهش نرخ بیکاری و افزایش تولید داخلی و صادرات و در نتیجه رشد اقتصادی بالایی در کشور عزیزمان ایران باشیم.

منابع:

1. هزارجریبی،جعفر.(1379).کارآفرینی.انتشارات پژوهشکده اموراقتصادی. چاپ دوم.
2. احمدپورداریانی،محمد. (1384).کارآفرینی، تعاریف،نظریه ها، الگوها.انتشارات موسسه پردیس 57. چاپ اول.
3. علی احمدی، علیرضا (1377). مدیریت تحقیق تا توسعه فن آوری، مرکز اننتشارات دانشگاه آزاد اسلامی.
4. MR. (2000). Agri business & Entrepreneurship. GDC Rural Research Foundation.
5. Karbasioun, M., Mulder, M., Biemans, H.(2008). Changes and Problems of Agricultural Development in Iran. World Journal of Agricultural Sciences Vol. 4 No. 6, pp. 759-769.
6. محمودزاده،محمود. محسنی،رضا. “پژوهش های رشد و توسعه پایدار (پژوهش های اقتصادی)”. تابستان 1384، دوره5، شماره6; از صفحه 103 تا صفحه 130.

7th National Conference on Management, Entrepreneurship and Economics with the approach of supporting the production of Iranian goods

Development of entrepreneurship and increase of domestic production through the introduction of technology in the agricultural sector

1.Donya Ain ali varnos faderani (CEO of Successful Business World Institute)

2.Ebrahim Payandeh najaf abadi (Chairman of the Board of the Successful Business World Institute)

Abstract:

In today’s complex and changing world, the fundamental changes that have taken place in the form of the entrepreneurial revolution have had a major impact on the development of countries, so much so that entrepreneurship development is now the core of the development program of many countries. In Iran, the development and promotion of entrepreneurship is one of the serious needs of society and identifying the factors affecting entrepreneurship and how they interact with each other is a necessity. Becoming in various economic sectors, including agriculture, is inevitable and has led to national and global economies, given that agriculture is considered the center of the country’s economic development, hence the issue of entrepreneurship in agriculture It seems necessary. In addition to these issues, today in advancing development programs in the agricultural sector, special emphasis is placed on the development of appropriate technology applications. Since the application of appropriate technology is one of the basic components in achieving agricultural and rural development, agricultural research and promotion is expected to start studies to develop appropriate technology by creating special sections, thus witnessing the development of entrepreneurship and in As a result of increasing domestic production and economic growth in the country.

Keywords: Entrepreneurship, economic development, entrepreneurship in agriculture, domestic production.