فناوری نانو در صنعت و تاثیر آن در رشد اقتصادی و کارآفرینی و توسه پایدار

دومین همایش بین المللی علوم و فناوری نانو

فناوری نانو در صنعت و تاثیر آن در رشد اقتصادی و کارآفرینی و توسعه پایدار

1.دنیا عین علی ورنوس فادرانی (مدیر عامل موسسه دنیای کسب و کار موفق)

2.ابراهیم پاینده نجف آبادی (رئیس هیئت مدیره موسسه دنیای کسب و کار موفق)

چکیده:

این پژوهش با هدف بررسی فناوری نانو در صنعت و تاثیر آن در رشد اقتصادی و کارآفرینی و توسعه پایدار به اجرا در آمده است. روش گردآوری داده‌ها، روش اسناد کاوی و مراجعه به بانکهای اطلاعاتی و روش تحلیل داده‌ها از نوع استنباطی می‌باشد. نتایج این پژوهش نشان میدهد که در سال‌های اخیر با رشد جمعیت و افزایش تقاضا برای محصولات و خدمات که نتیجه‌ی آن استفاده بی‌رویه از منابع موجود بوده است باعث ایجاد اثرات مخربی بر محیط زیست و تغییراتی در شرایط محیط شده است که مساله‌ای با عنوان رشد اقتصادی و کارآفرینی با توجه به توسعه پایدار و مورد توجه قرار دادن عوامل زیست محیطی در تولیدات و خدمات محصولات به میان آمده است. که در این بین از مواردی که همواره بر توسعه پایدار کسب و کار توجه دارد، اقتصاد دانش بنیان می باشد که با تولیدات محصولاتی در حوزه نانو و ورود فناوری نانو در صنایع مختلف از جمله هوا و فضا و دفاعی، صنعت خودرو سازی، فناوری اطلاعات و ارتباطات ، پزشکی و داروسازی، کشاورزی و محیط زیست، صنایع شیمیایی و نفت، نساجی، تولید و توزیع انرژی توانسته است به نتایج شگرفی در این زمینه دست پیدا کند. لذا در این پژوهش به بررسی کاربرد و معرفی فناوری نانو در تعدادی از صنایع منتخب پرداخته و سپس به بررسی تاثیر فناوری نانو در رشد اقتصادی و کارآفرینی و توسعه پایدار پرداخته می‌شود.

کلمات کلیدی: توسعه پایدار، رشد اقتصادی، صنعت، فناوری نانو، کارآفرینی.

مقدمه

علم نانو و فناوری نانو: فناوری نانو یا موج آینده، هنر و علم تغییر چیزها در سطح اتمی یا مولکولی است. ذرات نانو همه جا در طبیعت وجود دارند، آنها را می شود در آتش، دود، ویروس‌ها، پروتئین‌ها، فوران آتشفشانی، مواد معدنی، خاک رس، مه، شیر، پوست، بال حشرات، برگ سدر و غیره یافت. این نانو ذرات طبیعی، بصورت طبیعی خطرناک نیستند و به راحتی از طریق سیستم دفاعی بدن انسان دفع می‌شوند. همچنین نانو ذراتی نیز وجود دارند که محصول فرعی ساخته‌های بشری‌اند، مثل ذرات حاصل از دود پخت و پز، فاضلاب‌های صنعتی و غیره. با این حال این شرایط با تغییر آگاهانه نانو ذرات طبیعی به نانو مواد مهندسی شده تغییر می‌کند. نانو مواد طبیعی موضوع علم نانوی مدرن و فناوری نانو نیستند و بنابراین مطالعه علم نانو و فناوری نانو درباره نانو ذرات طبیعی نیست. در عوض پژوهش‌های مدرن علم نانو و فناوری نانو به نانو مواد مهندسی شده‌ای می‌پردازد که می‌توانند آگاهانه و با هدفی خاص در محیط آزمایشگاهی اصلاح شوند و خاصیت‌های متفاوتی پیدا کنند. در این بین استفاده از مواد نانو برای بهبود محصولات گوناگون پیشینه‌ای دراز دارد. تاریخ حاکی از آن است که دست کم در قرن 4 میلادی، مردم تکنیک استفاده از نانو ذرات را در حوزه‌های گوناگون می‌دانسته‌اند (1).

نانو فناوری در تعریفی بسیار ساده، یعنی تکنولوژی‌هایی که در ابعاد نانومتری عمل می‌کنند. نانومتر واحد اندازه‌گیری است و برابر یک میلیاردم متر یا 10 به توان 9- متر است (یک میکرون برابر است با 1000 نانو). اندازه اتم‌ها و مولکول‌ها در این محدوده قرار دارد، بنابراین با ورود به این فضای کوچک بشر می تواند در نحوه چینش و آرایش اتم‌ها و مولکول‌ها دخالت کند و به ساخت مواد جدید و ساختارهایی متفاوت با آنچه تاکنون وجود داشته است بپردازد. برای نانوتکنولوژی کاربردهایی را در حوزه‌های مختلف از جمله: غذا، دارو، پزشکی، بیوتکنولوژی، الکترونیک، کامپیوتر، ارتباطات، حمل و نقل، انرژی، محیط زیست، مواد، هوافضا و امنیت ملی برشمرده اند (2).

عبارت فناوری نانو اولین بار توسط اریک درکسلر در سال 1986 در کتابی از وی با عنوان موتورهای آفرینش بسط داده شد. فناوری نانو واژه‌ای است کلی که به تمام فناوری‌های پیشرفته در عرصه کار با مقیاس نانو اطلاق می‌شود. معمولاً منظور از مقیاس نانو ابعادی در حدود 1 تا 100 نانومتر می‌باشد. موسسه بین المللی نانو تکنولوژی تعریفی را برای فناوری نانو ارائه می دهد که در برگیرنده ویژگی‌های زیر می‌باشد (3):

-توسعه‌ی فناوری و تحقیقات در سطوح اتمی، مولکولی و یا ماکرومولکولی در مقیاس اندازه‌ای 1 تا 100 نانومتر.

-خلق و استفاده از ساختارها و ابزار و سیستم‌هایی که به خاطر اندازه کوچک یا حد میانه آنها، خواص و عملکرد نوینی دارند.

-توانایی کنترل یا دستکاری در سطوح اتمی.

توسعه پایدار: مفهوم توسعه پایدار در حقیقت ایجاد تعادل میان توسعه و محیط زیست است. در سال 1980 برای نخستین بار نام توسعه پایدار در گزارش سازمان جهانی حفاظت از منابع طبیعی آمد. این سازمان در گزارش خود با نام استراتژی حفظ منابع طبیعی این واژه را برای توصیف وضعیتی به کار برد که توسعه نه تنها برای طبیعت مضر نیست، بلکه به یاری آن هم می آید. پایداری می تواند چهار جنبه داشته باشد: پایداری در منابع طبیعی، پایداری سیاسی، پایداری اجتماعی و پایداری اقتصادی. در حقیقت توسعه پایدار تنها بر جنبه زیست محیطی اتفاقی تمرکز ندارد بلکه به جنبه های اجتماعی و اقتصادی آن هم توجه می کند. توسعه پایدار محل تلاقی جامعه، اقتصاد و محیط زیست است (4).

کارآفرین: فردی است که با صرف زمان و انرژی لازم، منابع، نیروی کار، مواد اولیه و سایر دارایی‌ها را به گونه‌ای هماهنگ می‌سازد که ارزش آنها یا محصولات حاصل از آنها نسبت به حالت اولیه‌اش افزایش یابد و ایجاد ارزش افزوده کند (5).

اشتغال: اشتغال عبارت است از هر نوع کار با اجر مادی (دریافت حقوق و دستمزد)، چه اینکه برای یک کارفرما باشد و یا اینکه شخص برای خودش کار کند. به طور کلی به هر نوع مشارکت افراد در فعالیت اقتصادی، اشتغال گفته می‌شود (5).

کارآفرینی: کارآفرینی به پیدایش کالاها، اقلام و روش‌های جدید، تسریع حرکت رو به جلوی انسان یا کنار گذاشتن روش‌های قدیمی، به شکل‌گیری شاخه‌های کاملاً تازه و نو در صنایع و یا حتی ایجاد صنعت جدید منجر شده است. این کاربرد موجب شده است بسیاری از کالاهای امروزی نه تنها بهتر، بلکه ارزان‌تر از آنچه در چند دهه پیش به فروش می‌رفته است، باشند. ونکاتارامن و شین کارآفرینی را فرآیند شناسایی (کشف)، ارزیابی و بهره‌برداری از فرصت‌ها به منظور معرفی محصولات و خدمات، روش‌های سازمان‌دهی، بازارها، فرایندها و مواد اولیه جدید، از طریق تلاش‌های سازمان‌یافته‌ای که قبلاً صورت نگرفته است، مطرح کرده‌اند (6).

كارآفريني در اقتصاد رقابتي و مبتني بر بازار امروزه داراي نقش كليدي است. به عبارت ديگر در يك اقتصاد پويا، ايده ها، محصولات و خدمات همواره در حال تغيير مي باشند و در اين ميان كارآفرين است كه الگويي براي مقابله و سازگاري با شرايط جديد را به ارمغان مي آورد. وضعيت اقتصادي كشور و تركيب جمعيتي امروزه بيش از پيش مارا نيازمند يافتن زمينه هاي پيشرو در صحنه اقتصادي مي كند. کارآفرینی و ایجاد کسب و کار یکی از مهمترین ویژگی های توسعه پایدار کشورهای پیشرفته در دهه های اخیر می باشد. امروز همه به اهمیت کارآفرینی و ایجاد کسب و کارهای جدید پی برده اند و تلاش تمامی دولتها در زمینه ایجاد بستری مناسب برای شکل گیری کسب و کارهای تازه در راستای نیازهای جامعه نشان دهنده اهمیت این مسئله می باشد (7).

مواد و روش‌ها

توسعه پایدار، بستری مناسب برای بررسی رابطه طبیعت، رفاه اجتماعی و توسعه به شکل جامع و گسترده را فراهم می‌کند. از این منظر یکی از راه‌های توسعه پایدار توجه به کارآفرینی در بستر فناوری‌های نوین به خصوص فناوری نانو می‌باشد. فناوری نانو یک وسیله مهم برای پرداختن به چالش‌های پایداری شهری اعم از تغییرات اقلیمی، آب و هوا و آلودگی آب برای دسترسی به مواد غذایی سالم و امنیت عمومی است. سلسله فناوری نانو کم و بیش تا به امروز برای اشتغال جامع نوآور بوده‌اند. فناوری نانو یک افق علمی عمیق با پتانسیل بالا در تولید محصولات و پردازش تکنیک‌های جدید است. همراه با افزایش علاقه دانشمندان، دولت‌ها و بخش خصوصی به سرمایه‌گذاری در شاخه فناوری نانو، روند کاربردی شدن و تجاری سازی آن از شتاب بیشتری برخوردار خواهد شد و دولت‌ها و واحدهای تجاری که نتوانند نوآوری و یا استفاده از این فناوری را داشته باشند در آینده محکوم به شکست خواهند بود و به زودی از صحنه رقابت حذف خواهند شد (6).

در این بخش از پژوهش به بررسی و شرح فناوری نانو در صنایع مختلف پرداخته می‌شود:

• فناوری نانو در صنعت تصفیه آب: با توجه به مسئله بحران آب که امروزه یکی از مشکلات اساسی اکثر کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه است. تصفیه فاضلاب خانگی و نیز پسابهای صنعتی از دیرباز مورد توجه بشر قرار گرفته است ولی آنچه که فناوری نانو می‌تواند در اختیار دهد، بهبود کیفیت فاضلاب تصفیه شده برای استفاده مجدد در کشاورزی، کشت آبی، مصارف صنعتی یا حتی شرب و شستشو می‌باشد. لذا فناوری نانو با روش‌های زیر می‌تواند در تهیه آب تمیز، بهداشتی و قابل شرب کمک کند (8):
• غشاهای فیلتراسیون نانومتری به منظور افزایش بازیابی آب.
• روش‌های سازگار با محیط زیست جهت تصفیه آبهای زیرزمینی به وسیله اجزای معدنی و آلی.
• نانو مواد برای بهبود کارایی فرایندهای فتوکاتالیستی و شیمیایی.
• نانو حسگرهای زیستی جهت تشخیص سریع آلودگی آب.

در واقع با استفاده از متدهای حاصل از فناوری نانو می‌توان به برخی از اهداف اصلی مدیریت منابع آبی، یعنی کاهش مصرف آب در بخش‌های مختلف، تامین آب مورد نیاز از منابع غیرمتعارف و استفاده مجدد از آب، دست یافت و استفاده از آن باعث صرفه‌جویی در مصرف هزینه، انرژی، حفاظت از محیط زیست و پیشگیری و رفع آلودگی‌های زیست محیطی و در نهایت دستیابی به توسعه پایدار می‌شود (9).

• فناوری نانو در صنعت بتن سازی: هم اکنون تولید و استفاده بتن، یکی از نگرانی‌های زیست محیطی محسوب می‌شود. صنعت بتن یکی از صنایع پرمصرف کنونی است، به همین دلیل با استفاده از فناوری نانو جهت بهبود رفتار و عملکرد بتن، دستاوردهای شگرفی حاصل شده است. لذا تولید بتن‌های نانو و بتن سبز برای نگهداری و حفاظت از محیط زیست با تحقیقات گسترده در حال توسعه و تکامل است و بسیاری از مهمترین روش‌های فناوری نانو و اهمیت بتن سبز هنوز مسیر اصلاح و تکامل را برای ارائه به صنعت ساخت طی می‌کنند. بدینصورت که تمرکز و توسعه‌ی تحقیقات آتی در زمینه‌ی فناوری نانو و بتن سبز در جهت افزایش کارایی و تلفیق روش‌ها، شیوه‌های تولید بتن سبز با حداقل تجهیزات و کمترین هزینه خواهد بود. بدیهی است توسعه این روش‌ها و کاربرد آنها در صنعت ساخت و ساز تاثیر زیادی در افزایش ایمنی و عمر مفید سازه‌ها همسو با اهداف محیط زیست و توسعه پایدار را خواهد داشت. همچنین هزینه‌های بالای کنونی محصولات نانوتکنولوژی، با تولید انبوه و ملحوظ کردن بازگشت سرمایه در دراز مدت به دلیل افزایش عمر مفید سازه و کاهش هزینه‌های تعمیر، از نظر اقتصادی قابل توجیه خواهد بود (10).
• فناوری نانو در صنعت حمل و نقل: مواد جدیدی که از نانو ذرات ساخته شده‌اند، به میزان چشمگیری موجب کاهش وزن وسایل نقلیه خواهند شد. در خودروهای نسل آینده، به جای فولاد، از نانو کامپوزیت‌هایی استفاده می‌شود که وزنی بسیار ناچیز و استحکامی حیرت‌انگیز دارند به گونه‌ای که نسبت استحکام به وزن در این مواد در مقایسه با فولاد چند صد برابر بیش‌تر است. کاهش وزن در وسایل نقلیه به معنای دست‌یابی به سرعت‌های بالاتر، کاهش مصرف سوخت و نیز کاهش تولید آلاینده‌ها می‌باشد. هم‌اکنون با استفاده از این فناوری، لاستیک‌هایی ساخته می‌شود که با دارا بودن درصدی از خاک رس، مقاومت سایشی بسیار بالایی داشته و عمری چندین برابر لاستیک‌های معمولی دارند (11).
• فناوری نانو در صنعت کشاورزی: تا به حال کاربردهای متعددی از فناوری نانو در کشاورزی، صنایع غذایی و دامی مطرح شده است که در ذیل به مواردی از آن اشاره می‌شود (12):
• کاربردهای نانو در زراعت که عبارتند از: کشاورزی دقیق (خاص مکانی)، ایجاد گلخانه‌های کم هزینه‌تر با هدف صرفه‌جویی در مصرف انرژی و دوام بیشتر در برابر رطوبت.
• کاربردهای نانو در اصلاح نباتات که عبارتند از: انتقال ژن‌های مورد نظر به سلول‌های گیاهی با استفاده از نانو مواد، ساخت ابزارهای جدید برای بیولوژی سلولی و مولکولی، اصلاح بذور به شیوه اتمی.
• کاربردهای نانو در تولید سموم و کودهای موثر و کم خطر که عبارتند از: تولید سموم و کودهای شیمیایی با استفاده از نانو ذرات و نانوکپسول، تولید کریستال‌های نانویی جهت افزایش کارایی استفاده از آفت‌کش‌ها، تولید نانو کودها.
• کاربردهای نانو در تصفیه‌ی آب و ادوات آبیاری که عبارتند از: نمک‌زدایی و تصفیه‌ی اقتصادی‌تر آب‌ها جهت شرب و کشاورزی، استفاده از نانو ذرات و نانو فیلترها امکان تصفیه و بهسازی آب را با سرعت و دقت بیشتر فراهم می‌کند، بی‌خطر ساختن مواد آلاینده آب و خاک و قابلیت بازیافت آنها، ساخت سوپر جاذب‌های آب از پلیمرها و مواد کامپوزیت، ساخت مواد پوششی جدید و کارا برای پوشش درون لوله‌های فلزی، به کارگیری پلیمرها و مواد ترکیبی برای تولید انواع قطره چکان‌.
• فناوری نانو در صنعت شیشه: کاربرد لایه‌های نانومتری در صنعت شیشه و تولید شیشه‌های کم گسیل در جهت کارآفرینی سبز و توجه به توسعه پایدار با داشتن مزیت‌هایی از قبیل:
• آسایش حرارتی در زمستان و تابستان.
• کاهش هزینه سالانه انرژی.
• هزینه کمتر برای تاسیسات گرمایشی و سرمایشی.
• جلوگیری از ورود اشعه‌های مضر خورشید.
• تامین روشنایی مناسب برای ساختمان و کاهش هزینه مورد نیاز برای روشنایی.
• جلوگیری از بخار کردن شیشه در فصول سرد سال.
• فناوری نانو در پزشکی: روش معمول درمان دارویی، بدین صورت است که ماده موثر را وارد بدن می‌کنند. این ماده علاوه بر سلول‌های بیمار به سلول‌ها و بافت‌های سالم بدن نیز سرایت می‌کند. این امر سبب مصرف بسیار بالای دارو شده و مهم‌تر آن که موجب آسیب رساندن به بافت‌های سالم بدن نیز می‌گردد. محققان با استفاده از فناوری نانو، در حال ساخت کپسول‌هایی با ابعاد نانومتری هستند که علاوه بر اندازه‌ی غیرقابل تصورشان قدرت تشخیص بافت‌های بیمار را دارند، به گونه‌ای که دقیقاً بر روی این بافت‌ها قرار گرفته و مقدار داروی لازم را به آنها می‌رسانند، که این پدیده را دارو رسانی می‌نامند. از طرفی دیگر فناوری نانو راه را برای ساخت اندامک‌های سازگار با بدن هموارتر ساخته و بسیاری از بیماری‌های غیرقابل علاج را درمان پذیر خواهد نمود. در مورد درمان سرطان نیز محققان در حال ساخت نانو ذراتی هستند که به محض ورود به بدن، بافت‌های سرطانی را حتی اگر به اندازه چند سلول باشند، شناسایی کرده و از بین می‌برند. این امر موجب خواهد شد که بافت‌های سرطانی در همان روزهای ابتدای شکل‌گیری شناسایی شده و از بین بروند (11).

نتایج و بحث

تمامی موارد و کاربرد فناوری نانو در صنعت‌های مختلف که در این پژوهش شرح داده شد، فقط نمونه‌هایی از موارد بسیاری از  کاربرد فناوری نانو در صنعت و معرفی فرصت‌ها در حوزه کارآفرینی و فناوری نانو می باشد و لذا می‌توان دریافت که تا چه اندازه کاربرد فناوری نانو در صنعت می‌تواند در توسعه اقتصادی و کارآفرینی و توسعه پایدار مفید و اثربخش باشد و موجب اشتغالزایی و کاهش بیکاری و فقر در جامعه شود.

فناوری نانو تاثیر مثبت بر توسعه اقتصادی دارد و تنها از این بعد است مه افراد جامعه در قالب مصرف‌کنندگان، گروه‌های اقشار و موسسات تدوین مقررات از فناوری نانو حمایت خواهند کرد. اگر مسائل زیست محیطی و اجتماعی فناوری نانو مدنظر قرر گیرد و انتظارات جامعه از این فناوری برآورده گردد فناوری نانو تاثیر اقتصادی مثبتی خواهد داشت. لذا در این زمینه حجم بازار شاخص مناسبی برای ارزیابی اهمیت اقتصادی آن به شمار می‌رود به ‌طوری که در صورت موفقیت فناوری نانو، این فناوری به طور قابل توجهی عملکرد بسیاری از محصولات را بهبود بخشیده، یا محصولات کاملاً جدیدی را تولید می‌کند (3). با توجه به تعریف توسعه پایدار و شرح مواردی از کاربرد فناوری نانو در صنایع مختلف و همچنین ارتباط این دو با رشد اقتصادی و کارآفرینی می‌توان به این مطلب پی برد که:

این نتیجه حاصل می‌شود که دولتمردان، سیاستگذاران، متخصصان و کارآفرینان بایستی توجه ویژه‌ای به فناوری نانو در صنعت داشته باشند و از طریق ایجاد مراکز تحقیقاتی و پارک‌های و علم و فناوری و موسسات دولتی و خصوصی به آموزش دانش و انتقال تکنولوژی و فناوری نانو در حوزه‌های مختلف بپردازند و از طریق تامین مالی و تجهیزات و سرمایه‌گذاری در راستای تحقیق و توسعه و نیروی انسانی موجبات اختراع و پیدایش فناوری‌های نوینی در این حوزه را فراهم کنند تا از این طریق بتوانند با تولید محصولات وخدمات مناسب در راستای حفظ توسعه پایدار و برآورد نیاز جامعه و بازار از طریق فناوری نانو در صنایع مختلف، شاهد توسعه اقتصادی و کارآفرینی و همچنین کاهش بیکاری در جامعه باشند.

منابع

• باصری صالحی، کامبیز. (1394). فناوری نانو در آسیا: چارچوب حقوقی گامی بسوی توسعه پایدار. کنفرانس سالانه رویکردهای نوین پژوهشی در علوم انسانی.
• عبدالهی، علی اصغر. (1395). مقدمه ای درباره‌ی نانو تکنولوژی و استفاده‌ی آن در کشاورزی، تهران: وزارت جهاد کشاورزی، موسسه پژوهش‌های برنامه‌ریزی، اقتصاد کشاورزی و توسعه روستایی.
• نقدی، یزدان. کاغذیان، سهیلا. محسنی‌فخر، نیکی. پرهیزی گشتی، هادی. (1392). اثرات گسترش فناوری نانو تکنولوژی بر رشد اقتصادی در کشورهای منتخب. فصلنامه مدلسازی اقتصادی. سال 7، شماره 1، پیاپی 21، صفحات 99-85.
• مزدا رانی، ه. وزیری ستا، ح. رضائی، م. (1394). فرهنگ فقر مانعی برای رسیدن به توسعه پایدار. کنفرانس بین المللی علوم انسانی، روانشناسی و علوم اجتماعی. مرکز همایش های بین المللی صدا و سیما.
• دولت‌یای، نصراله. (1398). کارآفرینی مبتنی بر فناوری نانو، فرصت‌های کارآفرینی در این زمینه و کاربرد فناوری نانو در علوم کاربردی. اولین کنگره ملی پژوهش، کارآفرینی و توسعه ملی با رویکرد حمایت از تولید ملی.
• عربیون، ابوالقاسم. عبدی‌جمایران، علی. کاشفی، علیرضا. (1394). کارآفرینی در بستر فناوری‌های مدرن رهیافتی به سوی کارآفرینی سبز و توسعه پایدار، فناوری نانو. نخستین کنفرانس بین المللی محیط زیست و منابع طبیعی.
• عین علی ورنوس فادرانی، دنیا. پاینده نجف آبادی، ابراهیم. (1399). بررسی فرصتهای کارآفرینی و رشد اقتصادی در صنعت دریایی ایران، دومین کنفرانس ملی صنعت، تجارت و علوم دریایی.
• زارع‌ندیمی‌بین، نسترن. رضایی توابع، کامران. (1395). بررسی کاربردهای فناوری نانو در صنعت تصفیه آب. پنجمین همایش سراسری کشاورزی و منابع طبیعی پایدار.
• دانشیار، امینه. شهمیری، نرجس. (1389). فناوری نانو و توسعه پایدار در صنعت آب. همایش ملی مهندسی عمران و توسعه پایدار.
• زارع، یاسر. فخرایی، عبدالحمید. (1395). نقش فناوری نانو و اهمیت بتن سبز در توسعه پایدار. کنگره بین المللی عمران، معماری و شهرسازی معاصر جهان.
• نکویی، پریسا. مهدوی، شهلا. (1392). فناوری نانو و صنعت. هشتمین سمینار آموزش شیمی ایران.
• سالاری، محمد. پنجه که، ناصر. کسرائی، سعید. (1387). نانو تکنولوژی و کاربرد آن در گیاهپزشکی. مجله گیاهپزشک و غذا. شماره3.

The Second International Conference on Nanoscience and Nanotechnology

Nanotechnology in industry and its impact on economic growth and entrepreneurship and sustainable development

1.Donya Ain ali varnos faderani (CEO of Successful Business World Institute)

2.Ebrahim Payandeh najaf abadi (Chairman of the Board of the Successful Business World Institute)

Abstract:

This study aims to investigate nanotechnology in industry and its impact on economic growth and entrepreneurship and sustainable development. The method of data collection is the method of document mining and reference to databases and the method of data analysis is inferential. The results of this study show that in recent years, with population growth and increasing demand for products and services, which has resulted in improper use of available resources has caused devastating effects on the environment and changes in environmental conditions, which is called economic growth and Entrepreneurship has arisen due to sustainable development and consideration of environmental factors in the products and services of products. Among these cases, which always pays attention to the sustainable development of business, is the knowledge-based economy with the production of products in the field of nanotechnology and the entry of nanotechnology in various industries such as aerospace and defense, automotive industry, information technology And communications, medicine and pharmacy, agriculture and the environment, chemical and oil industries, textiles, energy production and distribution have achieved remarkable results in this area. Therefore, in this study, the application and introduction of nanotechnology in a number of selected industries and then the impact of nanotechnology on economic growth and entrepreneurship and sustainable development is investigated.

Keywords: Sustainable development, economic growth, industry, nanotechnology, entrepreneurship.